De stenen van Linne, ze waaien nooit over.....

In september 1997 deden archeologen een bijzondere vondst in het Linnerveld. Op een kiezelsteen, ook wel de ‘Steen van Linne’ genoemd, vonden ze een oude tekening. Deze tekening wordt beschouwd als de oudste tekening van Nederland. De kiezelsteen met tekening lag nabij een jachtkamp van 12.000 jaar oud uit de Oude Steentijd. De steen ligt in het Rijksmuseum. Je zou verwachten dat dit gebied voorgoed beschermd blijft als erfgoed. Helaas is niets minder waar. De gemeente Roerdalen heeft het concrete plan het gebied industrieel te ontwikkelen, startend met een zonnepanelenpark van ongekende omvang. Wij als buren, de inwoners van Linne worden niet proactief gekend in het participatietraject.

In 2017 protesteerden een aantal inwoners van Linne met succes tegen de geplande vuilverbrander in Maasbracht. Het verzet werd gesymboliseerd in een reliek in de vorm van een grote steen die nog steeds in de Groenstraat ligt met de tekst: Het waait nooit over.

Met dit verhaal willen we symbolisch een (derde) steen in het water van de Maas gooien die hopelijk niet bij het veroorzaken van enkele rimpels blijft.

Om rimpels te veroorzaken moet je soms grote woorden gebruiken.

Linne lijkt steeds meer de visualisatie van de toekomstige wereld te worden, waarin leefbaarheid vreemd genoeg geen vanzelfsprekendheid meer is. Een klein dorp dat binnen de gemeente Maasgouw opgeofferd lijkt te worden aan het grote geld. De vergelijking met het Duitse plaatsje Lützerath dat vanwege de bruinkoolwinning verdwijnt in een groot gat gaat wellicht wat ver, maar er is wel een parallel te zien. De zandwinning rondom de lus van Linne is bijna afgerond en brengt ons de Lus van Linne in al zijn schoonheid. Dat is mooi meegenomen, maar tegelijkertijd worden we ongeveer de Maasplassen ingedrukt.

Al jaren begrensd door een Rijksweg, spoorlijn en snelweg is Linne allang niet meer de plaats met de open verbinding naar het Linnerveld waar ooit de bijenvolken van de Ambrosiusverenging vlogen. Alle natuurlijke verbindingen, zijn door de snelweg verdwenen. De ruimtes die resteren worden opgevuld door de regionale stortplaats, een mega verdeelstation voor elektriciteit, immens grote distributiehallen en mogelijk dus een zonnepanelenpark dat elke verbeelding te boven gaat.

We begrijpen dat er keuzes gemaakt moeten worden en we zijn bekend met het begrip NIMBY (
(Not in my back yard, Niet in mijn achtertuin), maar het gaat nu allemaal wel heel snel.
Als iemand ons uit kan leggen waarom de distributiehallen slechts enkele meters van een van de mooiste stijlranden van de Maas zijn gebouwd horen we het graag.

Als iemand ons uit kan leggen waarom de bouw van de distributiehallen niet gepaard is gegaan met het leggen van zonnepanelen op de daken, horen we het graag.

Als iemand ons uit kan leggen waarom zonnepanelen niet langs de A73 worden gelegd of gewoon op de eigen daken van inwoners (met fatsoenlijke saldering, ook in de toekomst) ……….. Afijn wij snappen het niet meer.

We zijn niet van het complot denken en hangen de vlag van Linne niet op de kop, maar we zoeken naar de integrale ‘visie’ die hierachter schuil gaat.

Als het dan zo is dat Linne bedoeld of onbedoeld moet verdwijnen spreek dat dan openlijk uit als gezamenlijke gemeenten. Compenseer ons voor de geleden schade zodat we in elk geval in de kern
van Linne de leefbaarheid kunnen vergroten. Als de jeugd van Linne om een skatebaan vraagt, zorg dat die er komt. Als we vanuit Linne vragen om een fietspad langs de Maas naar Roermond, regel dat dan. Als we als Linne vragen om een fatsoenlijke gemeenschapsruimte organiseer dat dan met ons en voor ons.

Gemeente Maasgouw, vergeet ons niet!
Gemeente Roermond en gemeente Roerdalen, ga als buren wat beter met ons om!


3023
Twee stadsarcheologen lopen op een verhoging nabij de Maas waar ooit een kerk heeft gestaan en waarbij een klein zwembad met speeltuin de oase van het dorp was. Men zoekt naar resten van een beschaving die hier ooit is geweest. Men begrijpt het niet goed. Alles is aanwezig om hier goed te kunnen leven. Water, groen en vruchtbare grond. Welke steen des aanstoots is de trigger geweest waardoor deze samenleving ruw is verstoord? Verdraaid, de metaaldetector slaat uit. Er wordt een bezinningstekst gevonden die nog leesbaar is: Belaef de zin van ’t laeve in Lin. De liefde voor het dorp van de inwoners die er in 2023 woonden kan het in elk geval niet zijn geweest.

Werkgroep Leef Linne